ေရွးအခါကာလ သမယတုန္းက ဥပေဒ လက္တစ္လုံးျခားနဲ႕ လိမ္လည္လွည့္ဖ်ားၿပီးေတာ့ ေသာက္စားေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္၊ ဘယ္ပုဒ္မနဲ႕မွ အတိအက် ဖမ္းယူ အျပစ္ေပးလို႕ မရႏိုင္သျဖင့္ ဘုရင္ထီးဘုရားက လူသား
ေတြ ဆင္းရဲေအာင္ ဒုကၡေပးတဲ့ လူတစ္ေယာက္ေတာ့ ဆံုးမ မျဖစ္မယ္ဆိုၿပီး ေျမြၾကီးေလးေကာင္ထိိန္းဖို႕ရာ
ေျမြထိန္းအလုပ္ေပးထားပါသတ့ဲ ။
အဲဒီေျမြၾကီးေလးေကာင္ကို အိပ္ခ်ိန္တန္သိပ္ရမယ္၊ ထခ်ိန္တန္ႏႈိးရမယ္၊ စားခ်ိန္တန္ေကြၽးရမယ္၊ အိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ေရခ်ိဳးေပးရမယ္၊ ဘာရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႕လည္းဆိုေတာ့ ေျမြၾကီးေလးေကာင္ဆိုတာ အဟိတ္တိရစာၦန္ အသိညဏ္မရွိဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ တစ္ေယာက္တည္းနဲ႕ေျမြေလးေကာင္တို႕၏ အလိုဆႏၵကိုမလိုက္ေလ်ာႏိုင္ရင္
ေျမြၾကီးေတြ က စိတ္ေပါက္ၿပီးေတာ့ ကိုက္သတ္ပစ္ရင္ ဒီလူေသႏိုင္တယ္တဲ့. အဆင္အျခင္ကင္းမဲ့တဲ့ ေျမြ ထိန္းေယာက်ာ္းက ကေတာ့ ဘုရင္ထီးဘုရားၾကီး က အလုပ္ေပးတယ္ဆိုၿပီး ေက်နပ္ေနပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ အက်ိဳးလိုလားတဲ့ ကိုယ္ေစာင့္နတ္က "အေမာင္လူသား. . သင့္ကို ခ်စ္လို႕ ဒီအလုပ္ေပးထား
တာ မဟုတ္ဘူး ဒီေျမြၾကီးေလးေကာင္မွ တစ္ေကာင္ေကာင္အလိုမက်ရင္ ကိုက္သတ္ေအာင္ ေသမင္းဆီ
သို႕ သင့္ကို လႊတ္ေနျခင္းျဖစ္ပါတယ္.. ဒါေၾကာင့္ ေတြးမေနနဲ႕၊ ေငးမေနနဲ႕၊ ေဘးလြတ္ရာသို႕ သြားပါ " ---- လို႕ေျပာေတာ့ ေျမြၾကီးေတြ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ကာလမွာ ေျမြထိန္းေယာက်ာ္းဟာ ထြက္ေျပးသြားခဲ့ပါတယ္ ။
ေျမြထိန္းေယာက်ာ္းထြက္ေျပးသြားတာကို ဘုရင္ထီးဘုရားက သိေတာ့ ဒီေကာင့္ကို သတ္ဖို႕ရာဆိုၿပီး
ေက်ာင္းေတာ္က ရန္စ၊ ျငိဳးသူရန္ဘက္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ငါးေယာက္ေသာ မတည့္သူမ်ားကို လႊတ္ၿပီး ေျမြထိန္း
ေယာက်ာ္းကို သတ္ဖို႕ ေစလႊတ္ျပန္ပါတယ္။ ေျမြထိန္းေယာက်ာ္းကလည္း ငါ့ေနာက္မွာေတာ့ ေျမြေတြ လိုက္မလာႏိုင္ဘူး ဆိုၿပီးေတာ့ ေျပးအားေလွ်ာ့လိုက္ျပန္ပါတယ္ ။
အဲသလိုေလွ်ာ့လိုက္တယ္ ဆိုရင္ပဲ အက်ိဳးလိုလားတဲ့ ကိုယ္ေစာင့္နတ္က "အိုလူသား. . သင့္ေနာက္ကို
ေျမြၾကီးေလးေကာင္ကလည္း ေဒါသတၾကီးနဲ႕ လိုက္ေနၿပီ ၊ ဒါ့ အျပင္လူသတ္သမား ငါးေယာက္ကိုလည္း သင့္ထံ ေစလႊတ္ေနပါၿပီ -- ဒါေၾကာင့္ ေ၀းရာသို႕ ေျပးပါလို႕ အားေပးတဲ့ အခါ ေျမြထိန္းေယာက်ာ္းဟာ ရွိ
သမွ် စြမး္အားနဲ႕ ေျပးျပန္ပါတယ္။
ဒီတစ္ခါ မင္းတရားၾကီးက ေျမြထိန္းေယာက်ာ္းနဲ႕ ငယ္ေပါင္းေယာက္်ားနဲ႕ ငယ္ေပါင္းၾကီးေဖာ္ျဖစ္တဲ့ ပုဂၢဳိလ္
ကို မင္းမိန္႕အာဏာနဲ႕ မင္းရဲ႕သူငယ္ခ်င္းကို ပရိယာယ္မာယာနဲ႕ လွည့္ပတ္ၿပီး အနားကပ္ ေခါင္းျဖစ္သတ္ေစ လို႕ ေနာက္တစ္ေယာက္လႊတ္လိုက္ပါတယ္။
ဒီေတာ့ ခုနကလိုပဲ ေျမြထိန္းေယာက္်ားဟာ ငါ့ေနာက္မွာ လုိက္လာတဲ့လူ အရိပ္အေယာင္ မျမင္ေသးပါဘူး
ဆိုၿပီး အေသာ့ႏွင္ရာက ခပ္ေျဖးေျဖးေလး ေနလိုက္ျပန္ပါတယ္ ။ ဒီအခါမွာ ကိုယ္ေစာင့္နတ္က အသင္လူ
သား အတြက္ အတြင္းလူယံုေတာ္ ကိုလည္း လႊတ္ထားပါတယ္-- ေတြးမေနနဲ႕ လြတ္ရာကိုေျပးပါလို႕ ေျပာ
ျပန္တယ္. ။
ဒီလိုနဲ႕ ေျပးသြားရင္း လူတစ္ေယာက္မွမရွိတဲ့ ေျခာက္အိမ္တန္း ရြာတစ္ရြာကို ေရာက္သြားပါတယ္ ။ တစ္
အိမ္တက္ တစ္အိမ္ဆင္းလိုက္ရွာေပမယ့္ စားစရာ၊ ေသာက္စရာ၊ သံုးစရာနတၱိ ဘာမွ်မရွိတာပဲေတြ႕ရပါ
တယ္ ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ေတြ႕သမွ်လူ ဓားမဆိုင္းပဲ ခုတ္ပိုင္းသတ္ျဖတ္ ပစၥည္းလုယူသတ္တဲ့ ဓားျပၾကီး
ေျခာက္ေယာက္က ညာသံေပးကလိုက္လာျပန္တယ္.။ အကိ်ဳးလိုလားတဲ့ ကိုယ္ေစာင့္နတ္က "အသင္ လူသား ေတြးမေနနဲ႕ ေဘးလြတ္ရာကိုေျပးပါ"- လို႕ ေျပာျပန္တယ္။
ရန္သူေနာက္ကလိုက္ေနတာ ေျမြၾကီးေလးေကာင္ရယ္၊ လူသတ္သမား ငါးေယာက္ရယ္၊ အတြင္းလူယံု
ေတာ္ တစ္ေယာက္၊ ရြာပ်က္ဓားျပက ေျခာက္ေယာက္ စုစုေပါင္း (၁၆) ေယာက္ရွိပါတယ္ ။ ဒါေတြကို လြတ္ေအာင္ ေျပးေတာ့ ေရွ႕မွာေရစီးကသန္ လႈိင္းကထန္တဲ့ ျမစ္ယံၾကီးတစ္ခုက ကာဆီးေနပါသတ့ဲ ။
အဲဒီအခါမွာ ကိုယ္ေစာင့္နတ္က အေမာင္လူသား ဘာေတြစဥ္းစားေနတာလဲ -တန္ဖိုးရွိတဲ့ အခ်ိန္ေတြကို
မျဖဳန္းပါနဲ႕ ထင္းေတြ ၊ သစ္၀ါးေတြကို ေဖာင္ဖဲြ႕ၿပီးေတာ့လြတ္ရာကိုေျပးပါ " - လို႕. သတိေပးေျပာျပန္တယ္။
အဲလိုအၾကံညဏ္ေပးေတာ့ လူသားဟာ ေဖာင္ဖဲြ႕ၿပီး ရင္ကေလးေမွးတင္ကာ လက္ေျခႏွစ္ဖက္တို႕ျဖင့္ကူး
ယက္ သြားပါတယ္. . . ေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္ေတာ့လည္း အခဲမေၾကတဲ့ ရန္သူေတာ္ ၁၆- ေယာက္ကို ျမင္
ရပါတယ္ ။ ဘုရင္ကလည္း ေရျခားေျမျခားျဖစ္ေနေတာ့ သူ႕ရဲ႕ အာဏာစြမး္ဟာလည္း နိဂံုးခ်ဳပ္ တံတိုင္းကာ
လိုက္ရပါေတာ့တယ္ ။
ဒါေပမယ့္ ျမစ္ျပင္ မဆံုးေသးသ၍ ေရထဲမွာရွိေနတဲ့ ငါး၊လိပ္၊ မကန္း ေျမြကင္းေတြကလည္း ေႏွာင့္ယွက္ႏိုင္
ေသးတယ္ ။ ေလျပင္းမိုးသက္က်ၿပီးေတာ့လည္းေသႏိုင္တယ္- ဒါေၾကာင့္ သူ႕မွာရွိသမွ် အားနဲ႕ မၿပီးဆံုးေသး တဲ့ေရျပင္ကို ဆက္လက္ကူး လို႕ခရီးတစ္၀က္ေရာက္ေတာ့ ရန္သူေတာ္ ၁၆ေယာက္ကေတာ့ လက္ေျမွာက္ အရႈံးေပးၿပီး ျပန္သြားၾကပါၿပီ ။
သူ႕အတြက္ကေတာ့ ခရီးမဆံုးေသးပါဘူး-ရွိသမွ် အင္အားနဲ႕ ကူးလိုက္တဲ့အခါမွာ တစ္ဖက္ကမ္းကို ေအာင္ျမင္ စြာ ေရာက္ရွိသြားပါတယ္ ။ ကမ္းစပ္ေျမျပင္ ေျခတင္ၿပီးသျဖင့္ ေဘးအႏၱရယ္ အသြယ္သြယ္ အ၀၀ကေန လြတ္
ေျမာက္သြားရျပီျဖစ္ပါတယ္။
.jpg)
